Haydarpaşa-Adapazarı Treninden Sağ Çıkabilmek

            Bir yazı yazmayalı uzun zaman olmuş. Hayatımda yaşadıklarıma şöyle bir baktım acaba neyle ilgili yazabilirim diye. Geçen bayramda yaşadığım bir olay geldi aklıma. Dedim bunu paylaşabilirim sizlerle.
            Bayramda izin günümde dedeme gitmiştim Haydarpaşa-Adapazarı treni ile. Giderken hiç bir sıkıntı çekmedim. Taktım kulaklığımı müzik dinledim. Çok rahat bir yolculuk geçirdim. Güzel bir bayram geçirdikten sonra sıra dönüş yoluna gelmişti. Keşke giderken yaşadığım rahatlığı dönüşte de yaşayabilseydim. Bayram dönüşü olduğu için tren neredeyse ağzına kadar doluydu. Bir şekilde bindik ve tren kalktı. Bindikten bir durak sonra treni bir kalabalık karşıladı. Onlarda binecekti trene ama zaten trende hiç yer kalmamıştı. O halde bile yaklaşık 15 kişi ittire ittire sığdılar içeri. Yolculuk işkence gibi olmaya başlamıştı.
            Bir sonraki durakta ise olanlar olmuştu. Gene bir kalabalık gene trene binebilme telaşı. Kapıya doğru baktığımda vagona 8-9 kişi daha binmeye çalışıyordu. Gerçekten merak ediyordum nasıl binecekler diye. Tam binmeye başladıklarında çığlıklar yükselmeye başladı. Kimisi bağırıyordu "Çocuk var ittirmeyin" kimisi binmeye çalışanlara küfür ediyordu. Diğer yandan çocuklar ağlıyor. Trene binmeye çalışan o 8-9 kişi içeridekileri düşünmeden ittirmeye devam ettiler ve sonunda bindiler. İnsanlar trenin kapısının basamaklarında duruyorlardı. Kapıda haliyle açıktı. Tren o hızla giderken ya birinin eli kaysa düşse. Düşünmeye başladım acaba insan hayatı mı önemli o 8-9 kişinin trene binip gitmek istedikleri yere ulaşabilmesi mi? Bulunduğum vagonda en az 5 çocuk vardı ve hepsi sıkışmış haldeydiler. Bir taneside arkamdaydı hemen. Boyu belime bile gelmiyordu. Bende sıkışmıştım ama yeterki o daha fazla sıkışmasın diye önden gelen kuvvete karşı direnç göstere göstere varmak istediğim yere vardım.
            Gerçekten zorlu bir yolculuktu. Gördüklerim, yaşadıklarım çok kötü şeylerdi. Keşke insanlar biraz daha duyarlı olabilse..

OG_Reiatsu